Tuğçe Barış

Bu yazı güzel bir yolculuğun kendi üzerimdeki izleri, deneyimleri,öğretileri ve nicesi için...
Yolculuk ömür boyu ve her bir anı derin farkındalık içeriyor, bazen bu anları kaçırıyor ve ben farkındalığımızdan uzaklaşıyoruz. Hani bazen hepimize "ay nasıl geldiğimi anlamadım, şimdi ne yedim, dün nasıl bir gündü" diye sorulduğunda bi an durup düşünüyoruz işte benim için uzaklaşmak da tam olarak böyle.
İnsanın her an kendiyle deneyler yaptığı bu yolculukta bu yer bir kimya laboratuvarı olsa kullanılacak tek malzeme insanın kendisi olur, çünkü herşeyin en kapsadığı boyutludur İNSAN katman katmandır. En derinde öyle bir kendi vardır ki kendi bile görmek istemez bazen tepkime de sadece katalizör etkisi yaratır girer ama aynı çıkar, bazen de burdayım diyerek oksijen gibi nefes verir (tabi hidrojen direk kendisi) tepkimeden en berraklığıyla en özümsenmiş haliyle su çıkar. Yaşamda en mucizevi kaynak su ve insan kendinin proses ettiği bu kaynağı nasıl içmez ki!
İnsanın sayısız kaynağı var bu kaynaklar her birine dokundukça tepkimeye giriyor yeter ki bakmasını ve dokunmasını bilelim. Yıllardır kendi üzerinde çalışan o kaynakları kimya laboratuvarında malzemelere dönüştüren ve merak eden tarafımın bir durağında farkettiğim farkındalığım da kaynakları nasıl kullanacağımıza dair bilgilere öğretilere ihtiyaç duyduğumuz yani şöyle desem insan etkileşiyor bir prosese girdiğinde orada etkileştiği kaynaklardan öğreniyor ve kendinin yeni bir versiyonuyla buluşuyor. Benim de bu yolculukta etkileştiğim “hayatınızı iyileştirin” atölyesi oldu. Büyük etkileşim insanın kendiyle en derin buluşması bu nasıl bir elementler bütünü olurdu inanın hala düşünüyorum. Çünkü kendimi sevmenin nasıl bir farkındalık olduğunu anlamaya başlamamla değişen farkındalığım hala prosesin içinde ve sanırım bu proses ömür boyu beni yolda tutacak. Yolda dönüşeceğimi biliyorum ama hep o katmanda bir adım daha fazla tanıyarak hep farkındalıkla, merakla ve bedenimin sesini duyarak. Her bir duygu kimyasal bir reaksiyon vucütta ve bize bir mesajı var. Ben de bu çalışmada vücudumun sesini duydum ve ona kulak verdim kendi duygularımla büyüttüğüm karaciğerimi şimdi sakince iyileştirmeyi öğrendim mesala ilk başta onunla konuştum bugün ve bana "beni farkettiğin için teşekkür ederim" dedi.
Bu çalışma da Beni ben yapan hücrelerimle konuşmayı, onları duymayı öğrendim insan nasıl muazzam bir kaynaklar bütünü ki dokunduğu her yeri iyileştirme potansiyeline sahip yeter ki doğru bilgi ona geldiğinde tepkimeye girmesini bilsin. Bu çalışma da bana öyle doğru bilgiler aslında formüller geldi ki şimdi tek tek laboratuvarda deneniyor, inanın bu formül kişiye özel orada çıkıyor o anda farkettiklerinizle insanın parmak izi gibi eşsiz o yüzden bende sizleri eşsiz formülünüzü bulmak ve kendinize daha yaklaşmak için bu çalışmayı yaşamınıza sevgiyle, içtenlikle katın diyorum. Her bir hücremle konuşmayı öğrendiğim için, kendime açtığı alan için, kendini sevmek ne demek öğrettiği için ve bana birçok değerli formül verdiği için bu çalışmaya en içten teşekkür, hayatınızı iyileştirin!!!